มาตรฐานข้อมูลน้ำเพื่อการเตือนภัย
โครงการมาตรฐานข้อมูลน้ำ (Thaiwater.Standard) ได้เริ่มดำเนินการตั้งแต่ปี 2565 โดยแบ่งเป็น 2 ระยะ รวม 8 ชุดข้อมูลสำคัญ เช่น น้ำฝน, น้ำท่า, แหล่งน้ำทุกขนาด และคุณภาพน้ำ (ความเค็ม, ออกซิเจนละลาย, ความขุ่น) เพื่อยกระดับคุณภาพข้อมูลตามมาตรฐาน ในปี 2567 ได้เริ่มระยะที่ 3 โดยเน้นพัฒนามาตรฐานข้อมูลเพื่อการเตือนภัยน้ำท่วมและน้ำแล้ง โดยใช้ข้อมูลน้ำฝน, น้ำท่า และแหล่งน้ำขนาดใหญ่ เพื่อสนับสนุนการแลกเปลี่ยนข้อมูลระหว่างหน่วยงานอย่างมีประสิทธิภาพและสร้างระบบเตือนภัยที่แม่นยำและครบถ้วน สามารถแบ่งออกเป็น 3 ด้านหลัก ดังนี้
กรอบการทำงานมาตรฐานข้อมูลเพื่อการเตือนภัย
คำศัพท์และนิยามเพื่อการเตือนภัย
กำหนดความหมายของคำสำคัญ เช่น น้ำท่วม น้ำแล้ง ชนิดของน้ำท่วม ชนิดของน้ำแล้ง รูปแบบการแจ้งข้อมูล ระดับการแจ้งเตือน และการใช้สัญลักษณ์สีเพื่อให้เกิดความเข้าใจตรงกัน
ข้อมูลและเกณฑ์ของข้อมูลเพื่อการเตือนภัย
กำหนดข้อมูลด้านต่าง ๆ เช่น ด้านอุตุนิยมวิทยา (ปริมาณน้ำฝนสะสม) และด้านอุทกวิทยา (ระดับน้ำในแม่น้ำ, ปริมาณน้ำในเขื่อน) รวมถึงการกำหนดเกณฑ์การใช้ข้อมูลเหล่านี้ในการเตือนภัย
สถานีและเกณฑ์ของสถานีเพื่อการเตือนภัย
กำหนดเกณฑ์คุณสมบัติขั้นต่ำของสถานีตรวจวัดที่เหมาะสมสำหรับการใช้ในการเตือนภัย เช่น วิธีการตรวจวัด การจัดเก็บข้อมูล และการรายงานผล